cena 257 zł
- morfologia z rozm. autom.
- retikulocyty
- glukoza
- CPK kinaza kreatynowa
- CK-MB
- troponina I
- CRP
- sód
- potas
- chlorki
- cholesterol
- HDL-cholesterol
- LDL-cholesterol
- triglicerydy
- AspAT
- AlAt
Profil SERCE to propozycja naszego laboratorium dla pacjentów zainteresowanych zbadaniem parametrów kardiologicznych. Jest to zestaw oznaczeń pozwalający na sprawdzenie obecnego stanu układu krążenia oraz określenie ryzyka rozwoju chorób sercowo-naczyniowych w przyszłości. Może być również pomocny dla pacjentów ze zdiagnozowaną cukrzycą, otyłością, zespołem metabolicznym, nadciśnieniem tętniczym czy z chorobami układu sercowo-naczyniowego, a także dla osób palących. Materiałem do badań jest krew, którą pobieramy rano. Pacjent powinien zgłosić się na czczo, po nocnym odpoczynku. Morfologia krwi obwodowej z rozmazem automatycznym ocenia ogólny stan organizmu na wielu płaszczyznach. Poziom krwinek czerwonych i ich parametrów sprawdza między innymi obecność bądź brak anemii, a dzięki wskaźnikom czerwonokrwinkowym wskazuje z jakim rodzajem niedoboru mamy do czynienia. Płytki krwi pomagają ocenić potencjał krzepliwości naszej krwi, oceniając np. ryzyko wystąpienia zakrzepicy. Krwinki białe to nasze ,,siły obronne”. Ich poziom i proporcja pomiędzy poszczególnymi rodzajami leukocytów ocenianymi w rozmazie może pomóc rozpoznać rodzaj zakażenia (bakteryjne czy wirusowe), ale również sugerować chorobę pasożytniczą bądź alergię. W profilu oznaczana jest gospodarka lipidowa oraz węglowodanowa, które pozwalają na określenie ryzyka wystąpienia miażdżycy. CPK (kinaza kreatynowa; kinaza fosfokreatynowa) to białko, enzym, który znajduje się wewnątrz komórek serca, mięśni szkieletowych oraz mózgu. We krwi człowieka możemy znaleźć znikome ilości kinazy kreatynowej, ponieważ pochodzi ona głównie z mięśni szkieletowych. Poziom tego enzymu związany może być z intensywnym wysiłkiem fizycznym, ale również schorzeniami serca czy płuc, które mogą zostać rozpoznane dzięki oznaczeniu kinazy. Badanie CPK zalecane jest u osób z podejrzeniem zapalenia serca, zawału czy zatruciami np. tlenkiem węgla lub lekami. CK-MB jest jedną z trzech form (izoenzymów) kinazy kreatynowej. CK-MB znajduje się głównie w komórkach mięśnia sercowego, a jego aktywność we krwi rośnie w przypadku uszkodzenia tych komórek. Aktywność CK-MB, oraz CK, oznacza się u osób z bólem w klatce piersiowej w celu potwierdzenie zawału serca. Całkowita aktywność CK może wskazywać na uszkodzenie mięśnia serca albo mięśni szkieletowych, a CK-MB pozwala zróżnicować te dwa stany. Po rozpoznaniu zawału serca i wdrożeniu leczenia kilkakrotne pomiary aktywności CK-MB we krwi pozwalają lekarzowi zazwyczaj stwierdzić, czy leczenie jest skuteczne, bowiem rozpuszczaniu zakrzepu towarzyszy najpierw wzrost, a następnie szybki spadek aktywności CK-MB. Oznaczenie CK-MB zleca się zwykle razem z całkowitym CK u osób z bólem w klatce piersiowej, aby sprawdzić, czy przyczyną bólu jest zawał serca. Można też zlecić CK-MB w przypadku podwyższonej aktywności CK, aby zróżnicować między uszkodzeniem serca a uszkodzeniem mięśni szkieletowych. Zwiększenie CK-MB stwierdza się zwykle u pacjentów z zawałem serca po 3-4 godzinach od wystąpienia bólu w klatce piersiowej. Stężenie CK-MB osiąga maksimum po 18-24 godzinach a wraca do wartości prawidłowych w ciągu 72 godzin. Oznaczenie troponiny I (ultraczułej) jest złotym standardem w diagnostyce ostrego zespołu wieńcowego, a także jest pomocnym parametrem w wykrywaniu niewydolności mięśnia sercowego. Troponiny są białkami odpowiadającymi za proces kurczenia i rozkurczania się mięśni poprzecznie prążkowanych występujących w mięśniu sercowym i mięśniach szkieletowych. Do prawidłowego przebiegu skurczu i rozkurczu mięśnia konieczna jest obecność trzech rodzajów troponin – troponiny C, T oraz I . Sercowe izoformy troponiny T oraz I wyróżniają się specyficzną budową, dzięki czemu są uważane za bardzo czuły wskaźnik uszkodzenia mięśnia sercowego w diagnostyce laboratoryjnej. W warunkach prawidłowych troponiny I i T nie są wykrywane we krwi. Do krwioobiegu trafiają one jedynie wtedy, gdy doszło do uszkodzenia komórek mięśnia sercowego, np. w przebiegu martwicy, będącej wynikiem zawału serca. Badanie stężenia troponin sercowych jest zalecane zawsze w momencie wystąpienia objawów, mogących sugerować podejrzenie zawału serca: ostrego, przeszywającego bólu w klatce piersiowej, który może promieniować do lewej ręki, żuchwy, szyi lub pleców, duszności, kołatania serca, zimnych potów, uczucia lęku i niepokoju, omdlenia, zawrotów głowy lub utraty przytomności. Jeśli ból utrzymuje się dłużej niż 20 minut i nie mija po podaniu nitrogliceryny, konieczne jest pilne wezwanie pomocy medycznej i zastosowanie się do jej poleceń. CRP – białko C-reaktywne to badania oceniające obecność lub brak procesu zapalnego w organizmie, różnicuje też choroby o charakterze przewlekłym od tych ,,ostrych’’. Stan zapalny jest reakcją obronną na szkodliwy bodziec zapalny. W organizmie dochodzi do aktywacji komórek układu immunologicznego, pojawiają się mediatory zapalne, zmienia się przepuszczalność naczyń, dochodzi do aktywacji układów krzepnięcia i fibrynolizy oraz wiele innych. Odpowiedź zapalna może być miejscowa lub uogólniona, a jej przebieg jest ostry bądź przewlekły (ostry stan zapalny występuje, np. w szybko rozwijającej się infekcji, a przewlekły stan zapalny organizmu obserwujemy przykładowo w chorobach układowych tkanki łącznej, przewlekłym wirusowym zapaleniu wątroby i wielu innych). Markerami stanu zapalnego nazywamy wskaźniki laboratoryjne, których wartość wzrasta podczas reakcji zapalnych. Takimi wskaźnikami są, np. wzrost liczby białych krwinek, stężenia CRP czy wzrost odczynu Biernackiego. Markery stanu zapalnego, takie jak stężenie CRP i szybkość opadu krwinek czerwonych – OB – można wykorzystywać nie tylko w celu poszukiwania chorób i rozróżniania zapalnego i niezapalnego podłoża dolegliwości, ale i po to, aby obserwować postępy w leczeniu. Prawidłowe leczenie infekcji zaowocuje gwałtownym obniżeniem się wskaźników stanu zapalnego. Powolny spadek wartości markerów stanu zapalnego towarzyszy cofaniu się poważnych chorób o innym niż infekcja mechanizmie. Dodatkowo badamy elektrolity, które pełnią istotna rolę w regulacji pracy serca, a ich zaburzony poziom może wiązać się z występowaniem nadciśnienia tętniczego. Sód stanowi główny składnik płynów ustrojowych i jest niezbędny do utrzymania równowagi kwasowo- zasadowej. Ma wpływ na właściwe funkcjonowanie mięśni i nerwów oraz jest składnikiem enzymów, a wraz z potasem reguluje gospodarkę wodną organizmu. Sód jest antagonistą potasu. Sód znajdziemy w produktach takich jak: sól i pokarmy, do produkcji których się jej używa. Potas wraz z sodem są niezbędnymi pierwiastkami do prawidłowej gospodarki wodnej organizmu. Jest on składnikiem płynów wewnątrzkomórkowych, enzymów i soków trawiennych. Potas odpowiada za właściwą pracę mięśni i nerwów. Zwiększa on także przepuszczalność błon komórkowych i stymuluje gruczoły wydzielnicze. Potas jest antagonistą sodu. Chlorki wraz z sodem odpowiadają za gospodarkę wodną w organizmie i są niezbędne do zachowania równowagi kwasowo- zasadowej. Znajdują się one w płynach ustrojowych i potrzebny jest do wytworzenia kwasu solnego w żołądku oraz mają również wpływ na pracę serca. CK i CK-MB to parametry związane z uszkodzeniem mięśnia sercowego, przydatne w diagnostyce zawału. Mniej swoistą zmianą w przypadku uszkodzeń serca jest również wzrost enzymów wątrobowych – Aspat i Alat. CRP, czyli białko ostrej fazy, to badanie istotne do określenia ryzyka chorób sercowo- naczyniowych u osób, które nie doświadczają objawów. Dodatkowo w profilu serce wykonujemy morfologię z rozmazem, która pomaga w określeniu charakteru zmian w pozostałych badaniach oraz jest źródłem informacji o ogólnym stanie zdrowia pacjenta. Określenie liczby retikulocytów stanowi podstawę oceny aktywności erytropoetycznej szpiku. Ma to szczególne znaczenie w określaniu erytropoezy przy niedokrwistościach hemolitycznych i niedokrwistościach, ale również w kontroli leczenia preparatami żelaza niedokrwistości.