Profil "DLACZEGO NIE CHUDNĘ?"

cena 587 zł

morfologia z rozm. autom.
OB
CRP
glukoza
insulina
sód
potas
chlorki
żelazo
witamina D3
cholesterol
HDL-cholesterol
LDL-cholesterol
triglicerydy
AspAt
AlAt
testosteron
TSH
Anty-TPO
ATG
DHEA-SO4
kortyzol
retikulocyty

Profil „DLACZEGO NIE CHUDNĘ?” jest pakietem 19 badań, które zaleca się wykonać kiedy, mimo właściwej diety i wzmożonej aktywności fizycznej, nie możemy stracić kilogramów. W takim wypadku problem może leżeć głębiej i dotyczyć na przykład tarczycy, hormonów płciowych czy zaburzonego metabolizmu. Morfologia krwi obwodowej z rozmazem automatycznym ocenia ogólny stan organizmu na wielu płaszczyznach. Poziom krwinek czerwonych i ich parametrów sprawdza między innymi obecność bądź brak anemii, a dzięki wskaźnikom czerwonokrwinkowym wskazuje z jakim rodzajem niedoboru mamy do czynienia. Płytki krwi pomagają ocenić potencjał krzepliwości naszej krwi, oceniając np. ryzyko wystąpienia zakrzepicy. Krwinki białe to nasze ,,siły obronne”. Ich poziom i proporcja pomiędzy poszczególnymi rodzajami leukocytów ocenianymi w rozmazie może pomóc rozpoznać rodzaj zakażenia (bakteryjne czy wirusowe), ale również sugerować chorobę pasożytniczą bądź alergię. OB i CRP – białko C-reaktywne to badania oceniające obecność lub brak procesu zapalnego w organizmie, różnicuje też choroby o charakterze przewlekłym od tych ,,ostrych’’. Stan zapalny jest reakcją obronną na szkodliwy bodziec zapalny. W organizmie dochodzi do aktywacji komórek układu immunologicznego, pojawiają się mediatory zapalne, zmienia się przepuszczalność naczyń, dochodzi do aktywacji układów krzepnięcia i fibrynolizy oraz wiele innych. Odpowiedź zapalna może być miejscowa lub uogólniona, a jej przebieg jest ostry bądź przewlekły (ostry stan zapalny występuje, np. w szybko rozwijającej się infekcji, a przewlekły stan zapalny organizmu obserwujemy przykładowo w chorobach układowych tkanki łącznej, przewlekłym wirusowym zapaleniu wątroby i wielu innych). Markerami stanu zapalnego nazywamy wskaźniki laboratoryjne, których wartość wzrasta podczas reakcji zapalnych. Takimi wskaźnikami są, np. wzrost liczby białych krwinek, stężęnia CRP czy wzrost odczynu Biernackiego. Markery stanu zapalnego, takie jak stężenie CRP i szybkość opadu krwinek czerwonych – OB – można wykorzystywać nie tylko w celu poszukiwania chorób i rozróżniania zapalnego i niezapalnego podłoża dolegliwości, ale i po to, aby obserwować postępy w leczeniu. Prawidłowe leczenie infekcji zaowocuje gwałtownym obniżeniem się wskaźników stanu zapalnego. Powolny spadek wartości markerów stanu zapalnego towarzyszy cofaniu się poważnych chorób o innym niż infekcja mechanizmie. Glukoza może wykazać cukrzycę, która niestety jest chorobą cywilizacyjną i coraz częściej dotyka ludzi w wieku średnim. Badanie glukozy we krwi jest jednym z podstawowych badań krwi wykonywanych w przypadku pojawienia się u pacjenta niepokojących objawów, które mogą sugerować zaburzenia tolerancji węglowodanów, jak np. : częstsze oddawanie moczu, wzmożone pragnienie, zwiększony apetyt, uczucie senności, nagły przyrost masy ciała w ciągu kilku miesięcy, przyspieszone tętno problemy ze wzrokiem, zaburzenia neurologiczne (np. niepokój, drgawki), utrudnione leczenie trwających infekcji. Kontrola stężenia glukozy we krwi powinna być przeprowadzana również u osób: z nadciśnieniem i chorobami układu sercowo-naczyniowego, kobiet w ciąży, kobiet z zespołem policystycznych jajników (PCOS), z chorobami tarczycy, ze schorzeniami trzustki, z chorobami nadnerczy, z zespołem po posiłkowym, który występuje po operacji żołądka, których najbliżsi krewni chorują na cukrzycę. Główną rolą insuliny jest kontrolowanie metabolizmu. Reguluje ona poziom cukru we krwi – obniża poziom glukozy po posiłku do prawidłowego stężenia. Odpowiada za przekształcanie nadmiaru węglowodanów w tłuszcze, pobudza syntezę białka poprzez przyspieszanie dostarczania aminokwasów, umożliwia magazynowanie glukozy w wątrobie w postaci glikogenu, dzięki niej glukoza może przenikać do komórek i dostarczać im energii, wpływa na funkcjonowanie wielu narządów, m.in. jajników. Insulina jest wytwarzana w organizmie po spożyciu posiłku. Największy wzrost jej poziomu we krwi powoduje glukoza, w mniejszym stopniu aminokwasy i kwasy tłuszczowe znajdujące się w posiłku, a także hormony jelitowe. Działanie insuliny polega na zwiększaniu transportu glukozy do wnętrza komórek, co z kolei obniża poziom glukozy we krwi. Najbardziej intensywnie insulina jest wydzielana w godzinach porannych, znacznie niższa jest insulina nocna. Wskazaniem do oznaczania elektrolitów (Na, K, Cl) jest m.in. podejrzenie zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej lub kwasowo-zasadowej znaczna utrata płynów, niewydolność nerek, zaburzenia funkcjonowania kory nadnerczy, zaburzenia pracy serca, utrata przytomności. Sód stanowi główny składnik płynów ustrojowych i jest niezbędny do utrzymania równowagi kwasowo- zasadowej. Ma wpływ na właściwe funkcjonowanie mięśni i nerwów oraz jest składnikiem enzymów, a wraz z potasem reguluje gospodarkę wodną organizmu. Sód jest antagonistą potasu. Sód znajdziemy w produktach takich jak: sól i pokarmy, do produkcji których się jej używa. Potas wraz z sodem są niezbędnymi pierwiastkami do prawidłowej gospodarki wodnej organizmu. Jest on składnikiem płynów wewnątrzkomórkowych, enzymów i soków trawiennych. Potas odpowiada za właściwą pracę mięśni i nerwów. Zwiększa on także przepuszczalność błon komórkowych i stymuluje gruczoły wydzielnicze. Potas jest antagonistą sodu. Chlorki wraz z sodem odpowiadają za gospodarkę wodną w organizmie i są niezbędne do zachowania równowagi kwasowo- zasadowej. Znajdują się one w płynach ustrojowych i potrzebny jest do wytworzenia kwasu solnego w żołądku oraz mają również wpływ na pracę serca. Żelazo (Fe) jest jednym z najważniejszych mikroelementów niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania ludzkiego organizmu. Jest głównym składnikiem hemoglobiny i mioglobiny, czyli białek odpowiadających za transport tlenu i dwutlenku węgla za pośrednictwem krwi. Oznaczenie poziomu żelaza we krwi zalecane jest przede wszystkim pacjentom, u których zachodzi podejrzenie niedokrwistości lub hemochromatozy nadmiernego magazynowania żelaza w organizmie, ale także wszystkim osobom zdrowym, w ramach corocznych rutynowych badań diagnostycznych. Grupami o zwiększonym ryzyku niedokrwistości z niedoboru żelaza są przede wszystkim kobiety ciężarne oraz osoby aktywnie uprawiające sport. Witamina D3 wpływa na funkcjonowanie naszego organizmu, jej niedobory mogą przyspieszyć rozwój osteoporozy. Jej poziom bezpośrednio wpływa na nasze samopoczucie, często jest nazywana hormonem szczęścia. Jej produkcja jest uzależniona od ekspozycji skóry na słońce, stąd spadek jej aktywności jest niemal pewny w okresie jesienno-zimowym. Cholesterol całkowity, HDL-cholesterol, LDL-cholesterol i triglicerydy czyli lipidogram lub profil lipidowy w surowicy krwi. Podstawowymi wskazaniami do wykonania stężenia tych substancji są m.in. cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, przewlekłe choroby zapalne, nadczynność i niedoczynność tarczycy, choroba wieńcowa. Zaburzenia gospodarki lipidowej mogą prowadzić do choroby niedokrwiennej serca, powstawania płytek miażdżycowych, zawału mięśnia sercowego i udarów mózgu. Aminotransferaza asparaginianowa (AspAt) i aminotransferaza alaninowa (AlAt) to enzymy oceniające stan wątroby. Zwiększenie aktywności aminotransferaz (AlAT, ALT i AspAT, AST) jest często spotykanym objawem i może być spowodowane m.in. chorobami wątroby. AlAT jest wskaźnikiem bardziej swoistym dla wątroby, AspAT zaś występuje także w innych narządach (serca, tarczycy) i jej aktywność może być zwiększona w ich chorobach. Umiarkowane zwiększenie aktywności aminotransferaz (wzrost poniżej 5 razy ponad normę), gdy stosunek AspAt do AlAT (tzw. wskaźnik de Ritisa) jest większy od 1, może wskazywać zwłaszcza na alkoholowe uszkodzenie wątroby, stłuszczenie wątroby i marskość. Podwyższony testosteron również może rzutować na naszą masę ciała. U mężczyzn skutkuje odkładaniem się tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha, u kobiet natomiast może powodować problemy ze schudnięciem lub wskazywać na zespół policystycznych jajników. TSH czyli hormon tyreotropowy produkowany jest przez przysadkę mózgową, a jego zadaniem jest pobudzanie tarczycy do wytwarzania i wydzielania hormonów T3 (trijodotyronina) oraz T4 (tyroksyna). Badanie TSH jest jednym z badań krwi wykorzystywanym w diagnostyce endokrynologicznej i dostarcza lekarzom informacji na temat poprawności działania tarczycy. Stężenie TSH oznaczane jest na podstawie próbki krwi pacjenta. Do wykonania badania krew należy pobrać w godzinach porannych, wówczas wynik jest najbardziej miarodajny. Pora dnia jest bardzo istotna, ponieważ działanie układu hormonalnego w dużym stopniu zależy od rytmu dobowego organizmu. W przeciwieństwie do wielu innych badań, do badania TSH nie trzeba się specjalnie przygotowywać. Nie ma też konieczności przychodzenia na badanie na czczo. Ważna jest jedynie pora dnia. Takie dolegliwości, jak wypadanie włosów, zmęczenie, wzrost masy ciała, zaparcia – to najczęstsze powody, dla których warto wykonać diagnostykę tarczycy, a szczególnie badanie TSH, fT4 i fT3.Jednak nie zawsze mają one związek z chorobą tego gruczołu. Objawy takie, jak przyspieszone bicie serca, podwyższone ciśnienie tętnicze, spadek masy ciała, problem z nietolerancją wysokich temperatur, bezsenność, nadpobudliwość – mogą świadczyć o nadczynności tarczycy. Pacjenci cierpiący na to zaburzenie często uskarżają się na problemy ze snem. Nadczynność tarczycy objawiać się może także wzmożoną potliwością, drżeniem rąk oraz osłabieniem mięśni czy biegunkami. W przypadku niedoczynności tarczycy często obserwuje się wzrost masy ciała, suchą skórę (zwłaszcza na łokciach i kolanach), osłabienie i obniżenie nastroju, zaparcia, a także spowolnioną akcję serca. Pacjenci często skarżą się na to, że szybko marzną. U osób w starszym wieku, u których, współwystępują choroby układu sercowo-naczyniowego, często dochodzi do nasilenia objawów niewydolności krążenia. Anty-TPO to badanie przeciwciał tarczycowych. Przeprowadzane jest w celu zdiagnozowania autoimmunologicznych chorób tarczycy. Badaniu anty-TPO towarzyszy najczęściej badanie obrazujące stężenie tyreoglobuliny. Anty-TPO wykonywane jest również w sytuacji niepokojących wyników badań TSH, fT3 oraz fT4, które zostały przeprowadzone wcześniej. Przeciwciała przeciwtarczycowe ATG są to białka skierowane przeciwko tyreoglobulinie, czyli substancji produkowanej przez komórki tarczycy i niezbędnej do wytworzenia jej dwóch najważniejszych hormonów: trijodotyroniny (FT3) oraz tyroksyny (FT4). Podwyższony poziom przeciwciał anty-TG może być skutkiem choroby autoimmunologicznej, która doprowadziła do uszkodzenia komórek tarczycy lub też nowotworu tego narządu i zawsze wymaga pilnej konsultacji lekarskiej. Jest to jedno z najważniejszych badań wykorzystywanych w diagnostyce chorób autoimmunologicznych tarczycy, stosowane najczęściej wraz z oznaczeniem przeciwciał anty-TPO (skierowanych przeciwko peroksydazie tarczycowej) i badaniem stężenia hormonów.DHEA-SO4 to jeden z prekursorów hormonów płciowych, wytwarzanymi głównie przez nadnercza. Niedobór lub nadmiar tego hormonu może objawiać się m.in. zbyt wczesnym dojrzewaniem płciowym, wystąpieniem pewnych cech męskich u kobiet (np. nadmiernym owłosieniem), a także być przyczyną rozwoju zespołu policystycznych jajników i utrudniać kobiecie zajście w ciążę i urodzenie zdrowego dziecka. Oznaczenie stężenia DHEA-SO4 w osoczu pozwala sprawdzić, czy przyczyną zaburzeń hormonalnych jest nieprawidłowe funkcjonowanie nadnerczy, czy może leży ona gdzie indziej. Jeśli odczuwamy przewlekły stres, wpływa to na nasze łaknienie, ponieważ często „zajadamy stres” co skutkuje przyrostem masy ciała. Poziom stresu w naszym organizmie odzwierciedla kortyzol. Prawidłowym stężenie kortyzolu reguluje cykl snu. Hormon ten pełni także funkcję obronną dla naszego organizmu, ponieważ nie tylko pomaga nam radzić sobie ze stresem, ale również jest odpowiedzialny za reakcję immunologiczną organizmu oraz za łagodzenie stanów zapalnych. Kortyzolu wpływa na uwalnianie glukozy i kwasów tłuszczowych z wątroby, regulowanie ilości sodu we krwi, wpływanie na rozpad trójglicerydów, uwalnianie wapnia z kości. W skutek przewlekłego stresu lub stanu zapalnego wywołanego chorobą, poziom kortyzolu we krwi niebezpiecznie wzrasta. W takim przypadku przestaje on pełnić swoje funkcje, a jego działanie może negatywnie wpłynąć na nasze zdrowie. Określenie liczby retikulocytów stanowi podstawę oceny aktywności erytropoetycznej szpiku. Ma to szczególne znaczenie w określaniu erytropoezy przy niedokrwistościach hemolitycznych i niedokrwistościach, ale również w kontroli leczenia preparatami żelaza niedokrwistości.